Recensie orgelconcert Bovenkerk Kampen 18 oktober 2008

Organist Minne Veldman: belofte voor de toekomst
Door Lex Gunnink (De Stentor)

Achtentwintig jaar is hij pas. En toch vierde organist Minne Veldman zaterdagavond in de Bovenkerk zijn twaalfeneenhalfjarig jubileum als organist, en wel met een marathonconcert van ruim anderhalf uur.

Niet toevallig opende Veldman met de Fantasie over de Avondzang van Feike Asma; in programmakeuze en speeltrant toont Veldman affiniteit met deze grote, romantische organist. Veldmans uitvoering van Rheinbergers Cantilena was zelfs vrijwel een kopie van de plaatopname van Asma. In Mendelssohns Derde Sonate bewees Veldman zijn kwaliteit: hij zette met vaste hand een prima uitvoering neer, met een opvallende overtuigingskracht voor zo'n jonge organist. In Bachs Praeludium en Fuga in G daarentegen was nog wat jeugdige overmoed te beluisteren, want hier struikelde Veldman bijna over z'n eigen vingers, zó voortvarend ging hij uit de startblokken.

Nog zo'n parallel met Feike Asma: een voorliefde voor Franse muziek uit de negentiende en vroege twintigste eeuw. Veldman speelde een mooie, strakke uitvoering van Alains 'Litanies' op het koororgel. Op het hoofdorgel wist hij de sfeer goed te treffen in het 'In Paradisum' van Dubois (dat een opvallende gelijkenis vertoont met Guilmants 'Chant Séraphique') en de tintelende 'Toccata-Final' van Callaerts.

Als componist deed Minne Veldman van zich spreken met maar liefst drie koraalbewerkingen. Helaas ontbreekt het hem hierin vooralsnog aan een eigen gezicht. Het klinkt allemaal nogal braaf in de sfeer van het koraalwerk uit de Zwart en Asma-hoek, zonder daar een eigen geluid aan toe te voegen. Als componist heeft Veldman nog een hele weg te gaan.

De organist Minne Veldman is een naam om te onthouden voor liefhebbers van goed romantisch orgelspel. Mogelijk kan hij uitgroeien tot een nieuw soort Feike Asma. Eén ding heeft hij in ieder geval met Asma gemeen: hij is een publiekstrekker, die een warm onthaal kreeg van een goed gevulde Bovenkerk. Op naar het vijfentwintigjarig jubileum dus, en ondertussen doen wat Asma deed: hard studeren maar ook veel luisteren naar allerlei muziek, voor de broodnodige muzikale ontwikkeling. Minne Veldman: een belofte voor de toekomst.

Recensies